14 lipca 2015 roku piętnastoletni syn Nicka Cave’a – Arthur – spadł z dwudziestometrowego klifu we wschodnim Sussex. Chłopak zginął na miejscu. Twórcy filmu rozmawiają z pogrążonym w żałobie artystą, który szuka sposobu, aby przetrwać trudne chwilę i odzyskać spokój po śmierci ukochanego dziecka. Cave rozlicza się też z mitem artysty czerpiącego inspirację z własnego nieszczęścia. Twierdzi, że w jego przypadku dominującym stanem jest pustka, która nie inspiruje ani nie daje ukojenia. Żałoba jest obezwładniająca.
Niezwykły czarno-biały film dokumentalny w reżyserii Andrew Dominika (Zabić, jak to łatwo powiedzieć) powstał pół roku po śmierci syna Nicka Cave’a. Wcześniej filmowiec i muzyk współpracowali przy filmie Zabójstwo Jesse'ego Jamesa przez tchórzliwego Roberta Forda, do którego Cave napisał muzykę. Zdjęcia do obrazu trwały 10 dni i były kręcone w Londynie i w domu australijskiego artysty w Brighton. Dokument jest w całości improwizowany i jest zapisem powrotu muzyka do studia nagrań. Zdaniem samego Cave'a film stanowi „świadectwo artysty poszukującego swojej drogi w ciemnościach". |
